Δολοφονία Κένεντι: Οι θεωρίες συνωμοσίας και ο μυστηριώδης θάνατος μαρτύρων

Η δολοφονία του Τζον Κένεντι, προέδρου των ΗΠΑ στις 22 Νοεμβρίου του 1963 είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσουν πολυάριθμες θεωρίες συνωμοσίας.

Και όχι μόνο αυτό. Όταν ο δολοφόνος του Κένεντι, Λι Χάρβεϊ  Όσβαλντ  έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς του Τζακ Ρούμπι, ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου, οι θεωρίες έγιναν ακόμα περισσότερες.

Σε γενικές γραμμές σε αυτή τη «σκοτεινή» (είναι αλήθεια) υπόθεση έχουν διατυπωθεί υποψίες για εμπλοκή της CIA, της Μαφίας, του  τότε Αντιπροέδρου και μετέπειτα Προέδρου των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον (τον «συναντήσαμε» στο περίφημο σχέδιο Άτσεσον), του ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, της KGB ή και κάποιου μυστηριώδη συνδυασμού μερικών από τους προαναφερόμενους!

Σύμφωνα με τον καθηγητή και μελετητή του θέματος, Τζον Μακ Ανταμς, «η μεγαλύτερη όλων των θεωριών συνωμοσίας είναι η θεωρία της δολοφονίας του Κένεντι». Άλλοι μελετητές την αναφέρουν και ως «μητέρα όλων των συνωμοσιών».

Τα έγγραφα σύμφωνα με τον «Νόμο Συλλογής Αρχείων της Δολοφονίας του Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι» του 1992, έπρεπε να δημοσιοποιηθούν εντός 25 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου. Τα περισσότερα από αυτά δημοσιεύτηκαν την προκαθορισμένη χρονολογία, και συγκεκριμένα στις 26 Οκτωβρίου 2017.

Για τα υπόλοιπα έγγραφα ο τότε Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφάλειας και το ευαίσθητο των πληροφοριών που θα αποκαλύπτονταν, έκανε χρήση της διάταξης του νόμου του 1992 που επιτρέπει σε ένα Πρόεδρο να παρατείνει την προθεσμία, και αποφάσισε, την δημοσίευση των εγγράφων στις 26 Οκτωβρίου του 2021.

Ο επόμενος Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν παρέτεινε περαιτέρω την προθεσμία έως τις 15 Δεκεμβρίου 2022, επικαλούμενος καθυστερήσεις που σχετίζονται με την πανδημία COVID-19! Είναι απόλυτα λογικό αυτές οι αναβολές να μεγαλώσουν τη δυσπιστία και να κάνουν ακόμα πιο ισχυρή την αίσθηση του κόσμου ότι κάτι θα συμβεί την τελευταία στιγμή και τα αρχεία δε θα ανοίξουν ποτέ!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο Τζον Κένεντι, τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, δολοφονήθηκε στο Ντάλας την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 1963 κατά τη διάρκεια διέλευσης αυτοκινητοπομπής από  το κέντρο της πόλης.

Δύο ώρες μετά συνελήφθη ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, αρχικά κατηγορούμενος για το θάνατο ενός αστυνομικού. Τελικά του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για τη δολοφονία του Προέδρου!

Δύο ημέρες αργότερα και καθώς ο Όσβαλντ κατευθυνόταν υπό ισχυρή συνοδεία στις φυλακές της πόλης, ο Τζακ Ρούμπι, ιδιοκτήτης νυχτερινού κλαμπ στριπτίζ, τον πυροβόλησε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες!

Ο Ρούμπι συνελήφθη και καταδικάστηκε. Ισχυρίστηκε ότι «σκότωσε τον Όσβαλντ επειδή δεν ήθελε να περάσει η χήρα του Κένεντι τη δοκιμασία να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το δολοφόνο του συζύγου της, στο δικαστήριο»!

Καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά άσκησε έφεση για κακοδικία, που έγινε δεκτή. Λίγο πριν την έναρξη της νέας δίκης, τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Ρούμπι πέθανε από πνευμονική εμβολή!

Πώς να μην ενισχυθούν οι θεωρίες συνωμοσίας; Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή κατά την οποία από τα ραδιόφωνα των ΗΠΑ είχε ήδη αρχίσει να ακούγεται ότι η δολοφονία του προέδρου Κένεντι ήταν προϊόν δράσης ακροδεξιών στοιχείων του Ντάλας.

Το 1964 το πόρισμα της έρευνας των αρμοδίων ανέφερε ότι ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ έδρασε μόνος του και ότι δε συμμετείχε σε συνωμοσία.

Πέντε χρόνια αργότερα ο Εισαγγελέας της Νέας Ορλεάνης, αμφισβήτησε τη «θεωρία της μιας σφαίρας» κι εκτίμησε ότι η θανατηφόρα βολή ήταν η τέταρτη, από έναν παρακείμενο φράχτη.

Το 1979, ακόμα μια Εξεταστική Επιτροπή συμφώνησε με το πόρισμα του ’64 αλλά το βρήκε αρκετά ελαττωματικό καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον τέσσερις πυροβολισμοί έπεσαν με υψηλή πιθανότητα να προέρχονται από δύο ενόπλους.

Ο αριθμός των βιβλίων που γράφτηκαν για τη δολοφονία του Κένεντι πλησιάζουν τα δύο χιλιάδες!

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που έγιναν, οι περισσότεροι Αμερικανοί εξέφρασαν τη σιγουριά ότι υπήρχε συνωμοσία. Συγκεκριμένα το 75% δεν πιστεύει ότι ο Όσβαλντ είχε ενεργήσει μεμονωμένα.

Σε κάποιες έμμεσες αποδείξεις συγκάλυψης κατέληξε ο διευθυντής του FBI, Τζέι Έντγκαρ Χούβερ ο οποίος διευκρίνισε σε σημείωμά του ότι η αστυνομία του Ντάλας δε θα είχε επαρκή στοιχεία για τη σύλληψη του Όσβαλντ αν δεν υπήρχαν οι πληροφορίες του FBI.

«Αυτό που με απασχολεί είναι αν έχει εκδοθεί κάτι ώστε να πείσουμε τον κόσμο ότι βρήκαμε τον πραγματικό δολοφόνο» είχε γράψει.

Ανώτατοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης και των μυστικών υπηρεσιών διαπίστωναν επίσης ότι, σύμφωνα με υποκλοπές της CIA, κάποιος είχε υποδυθεί τον Όσβαλντ σε τηλεφωνήματα και επισκέψεις στις σοβιετικές και κουβανικές πρεσβείες στην Πόλη του Μεξικού αρκετές εβδομάδες πριν από τη δολοφονία.

Εκφράστηκαν επίσης και υπόνοιες για εκφοβισμό μαρτύρων. Ο Γουόρεν Ρέινολντς ισχυρίστηκε ότι είδε το δολοφόνο του αστυνομικού που δεν ήταν ο Όσβαλντ (πριν τελικά κατηγορηθεί για τη δολοφονία του Προέδρου) και μάλιστα τον κυνήγησε.

Δύο μέρες μετά την κατάθεσή του πυροβολήθηκε στο κεφάλι αλλά επέζησε. Κατέθεσε αργότερα στην Επιτροπή ότι κάποιος επιχείρησε να απαγάγει τη 10χρονη κόρη του.

Την ίδια στιγμή υπάρχει μια λίστα από περίεργους θανάτους μαρτύρων που σχετίζονται με τη δολοφονία του Κένεντι.

Ο Τζιμ Κέτε και ο Μπιλ Χάντερ ήταν οι  δύο ρεπόρτερ που μπήκαν στο διαμέρισμα του Ρούμπι μετά τη δολοφονία του Όσβαλντ.  Ο Κέτε σκοτώθηκε από έναν ληστή που εισέβαλλε στο διαμέρισμά του. Ο Χάντερ σκοτώθηκε «τυχαία» από έναν αστυνομικό μέσα σε τμήμα.

Ο Γουίλιαμ Γουάλι ήταν ο οδηγός ταξί που πήρε τον Όσβαλντ μετά τη δολοφονία του Προέδρου. Σκοτώθηκε σε τροχαίο (όπως και ο οδηγός που έπεσε επάνω του). Ήταν ο πρώτος οδηγός ταξί στο Ντάλας μετά το 1937 που πέθανε την ώρα της βάρδιάς του.

Η Έρλιν Ρόμπερτς  ήταν η σπιτονοικοκυρά του Όσβαλντ και πέθανε από έμφραγμα σε ηλικία 60 ετών. Δεν έγινε νεκροψία.

Όπως επίσης δεν έγινε νεκροψία μετά το θάνατο του Τομ Χάουαρντ, δικηγόρου του Ρούμπι, ο οποίος υπέστη καρδιακή προσβολή κι «έσβησε» σε ηλικία 48 ετών. Λεπτομέρεια: Τις τελευταίες ημέρες συμπεριφερόταν παράξενα και δεν αναγνώριζε τους φίλους του.

Ο Λι Μπόουερς ήταν αυτόπτης μάρτυρας στη στιγμή της δολοφονία. Σκοτώθηκε όταν το αυτοκίνητό του προσέκρουσε σε μπάρα γέφυρας.

Ο Έντουαρντ Μπεναβίδες ήταν αυτόπτης μάρτυρας στη δολοφονία του αστυνομικού για την οποία κατηγορήθηκε αρχικά ο Όσβαλντ.  Τον σκότωσαν σε ένα μπαρ όταν άγνωστος τον πυροβόλησε στο κεφάλι! Δεν υπήρξαν άλλα θύματα.

Η Νάνσι Τζέιν Μούνεϊ ήταν στρίπερ στο κλαμπ του Ρούμπι. Συνελήφθη επειδή τσακώθηκε με το συγκάτοικό της και βρέθηκε κρεμασμένη στο κελί της φυλακής.

Όμως η πλέον κραυγαλέα περίπτωση μάρτυρα που πέθανε μυστηριωδώς ήταν της δημοσιογράφου Ντόροθι Κιλγκάλεν.

Με σειρά από άρθρα της είχε εκφράσει δημόσια τις αμφιβολίες της για την επίσημη εκδοχή της δολοφονίας τόσο του Προέδρου Κένεντι όσο και του Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ.

Μάλιστα δημοσιεύτηκε και μια συνομιλία της με τον Τζακ Ρούμπι. Στις 3/9/1965 δημοσιεύτηκε το τελευταίο της άρθρο που ανέφερε στον επίλογό της: «Αυτή η ιστορία δεν πρόκειται να πεθάνει όσο υπάρχει ένας πραγματικός ζωντανός ρεπόρτερ – και υπάρχουν πολλοί από αυτούς ζωντανοί»

Δύο μήνες αργότερα η Κιλγκάλεν βρέθηκε νεκρή και ο θάνατός της αποδόθηκε σε συνδυασμό αλκοόλ και βαρβιτουρικών. Φυσικά αυτή η ιστορία προκάλεσε νέες θεωρίες συνωμοσίας και φυσικά αμφισβήτηση για το αν η δραστήρια δημοσιογράφος, όντως αυτοκτόνησε.

Επίσης άλλοι ερευνητές ανέφεραν ότι κατασχέθηκαν οι κάμερες και τα φιλμ όσων βρίσκονταν εκεί τη στιγμή της δολοφονίας του Κένεντι.

Υπάρχουν επίσης έντονες (και δημόσιες) τοποθετήσεις ότι πολλά έγγραφα σχετικά με τη δολοφονία έχουν μείνει κρυφά. Όπως επίσης μερικοί ερευνητές ισχυρίστηκαν ότι έχουν παραβιαστεί διάφορα στοιχεία που θα μπορούσαν να είναι φυσικά αποδεικτικά.

Υπάρχουν ακόμα μερικές θεωρίες συνωμοσίας για τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι.

Εκφράστηκαν για παράδειγμα κάποιες εικασίες ότι ο Όσβαλντ ήταν μέλος της CIA κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε από το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν, το 1964.

Ο Γκαετόν Φόνζι, ένας ερευνητής για την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τις Δολοφονίες, έγραψε ότι οι ερευνητές πιέστηκαν να μην εξετάσουν τη σχέση μεταξύ του Όσβαλντ και της CIA.

Δήλωσε ότι ο πράκτορας της CIA Ντέιβιντ Άτλι Φίλιπς, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Μορίς Μπίσοπ», είχε εμπλακεί με τον Όσβαλντ πριν από τη δολοφονία του Κένεντι σε σχέση με κουβανικές ομάδες κατά του Κάστρο.

Το 1977, το FBI κυκλοφόρησε 40.000 αρχεία σχετικά με τη δολοφονία του Κένεντι, συμπεριλαμβανομένου ενός μνημονίου της 3ης Απριλίου 1967 από την αναπληρώτρια διευθύντρια Κάρθα ΝτεΛοτς προς τον αναπληρωτή διευθυντή Κλάιντ Τόλσον που γράφτηκε σε λιγότερο από ένα μήνα αφότου ο Πρόεδρος Τζόνσον έμαθε από τον Χούβερ για τη CIA ότι σχεδίαζε να σκοτώσει τον Φιντέλ Κάστρο.

Το υπόμνημα αναφέρει: «Ο Μάρβιν Γουάτσον (σύμβουλος του Προέδρου Τζόνσον) μου τηλεφώνησε αργά χθες το βράδυ και είπε ότι ο πρόεδρος του είχε πει, σε μια στιγμή, ότι ήταν πλέον πεπεισμένος ότι υπήρχε συνωμοσία σε σχέση με τη δολοφονία του Κένεντι. Ο Γουάτσον δήλωσε ότι ο πρόεδρος ένιωθε ότι η CIA είχε κάποια σχέση με τη συνωμοσία».

Αργότερα, η Κάρθα ΝτεΛοτς κατέθεσε στην Επιτροπή Τσερτς ότι «αισθάνθηκε ότι αυτό ήταν σκέτη εικασία»

Μερικοί θεωρητικοί συνωμοσίας έχουν υποστηρίξει ότι ο Κένεντι σχεδίαζε να τερματίσει την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ, και ως εκ τούτου στοχοποιήθηκε από εκείνους που είχαν συμφέρον από συνεχή στρατιωτική σύγκρουση, συμπεριλαμβανομένου του Πενταγώνου και των αμυντικών βιομηχανιών.

Ορισμένοι θεωρητικοί συνωμοσίας συνεχίζουν να ισχυρίζονται ότι ο Φιντέλ Κάστρο διέταξε τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ ως αντίποινα για τις προηγούμενες απόπειρες της CIA να τον δολοφονήσει

Πάντως από τις έρευνες που έχουν γίνει δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Στην έκθεσή της, η Επιτροπή Γουόρεν δήλωσε ότι είχε ερευνήσει «δεκάδες ισχυρισμούς για συνωμοτικές επαφές μεταξύ του Όσβαλντ και των πρακτόρων της κουβανικής κυβέρνησης» και δεν βρήκε στοιχεία για συμμετοχή της Κούβας στη δολοφονία του προέδρου Κένεντι.

Σύμφωνα με ορισμένους θεωρητικούς συνωμοσίας, η Σοβιετική Ένωση, υπό την ηγεσία του Νικίτα Χρουστσόφ, ήταν υπεύθυνη για τη δολοφονία, με κίνητρο την ταπείνωση καθώς έπρεπε να υποχωρήσει κατά τη διάρκεια της κουβανικής κρίσης πυραύλων.

Σύμφωνα με ένα έγγραφο του FBI του 1966, ο συνταγματάρχης Μπόρις Ιβάνοφ – επικεφαλής της έδρας της KGB στη Νέα Υόρκη την εποχή της δολοφονίας – δήλωσε ότι ήταν προσωπική του άποψη ότι η δολοφονία είχε σχεδιαστεί από μια οργανωμένη ομάδα και όχι από ένα μοναχικό άτομο.

Το ίδιο έγγραφο ανέφερε ότι «αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης πίστευαν ότι υπήρχε κάποια καλά οργανωμένη συνωμοσία από την πλευρά των «υπερδεξιών» στις Ηνωμένες Πολιτείες για να πραγματοποιηθεί ένα πραξικόπημα

Η Επιτροπή Γουόρεν ανέφερε ότι δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η Σοβιετική Ένωση συμμετείχε στη δολοφονία του προέδρου Κένεντι.

Όσο για την τελευταία θεωρία;

Ο Λίντον Τζόνσον είναι ένας από τους ανθρώπους που είχαν τα περισσότερα κέρδη από τον θάνατο του προέδρου, καθώς πήρε τη θέση του.

Ο Τζόνσον μερικές φορές περιγράφεται ως ένας άνθρωπος που βρισκόταν σε τρομερό αδιέξοδο πριν από τη δολοφονία:

Ο Κένεντι λέγεται ότι δεν τον υπολόγιζε πλέον ως υποψήφιο αντιπρόεδρο του για τις εκλογές του 1964, ιδίως λόγω των ποινικών ερευνών που τον στόχευαν (για επιρροή, υπεξαίρεση κεφαλαίων, ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά), οι οποίες σταμάτησαν ή εγκαταλείφθηκαν μετά την προεδρία του Τζόνσον.

Το γεγονός ότι η δολοφονία έγινε και στο Τέξας απ’ όπου καταγόταν ο Τζόνσον, κάνει πιο ισχυρή τη θεωρία συνωμοσίας. Λέγεται ότι ο Τζόνσον μπορεί να μην ήταν ο συνωμότης από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά είναι πιθανό ότι συνεργάστηκε με τη νότια ακροδεξιά, τη Μαφία και τη CIA για να τους επιτρέψει να δολοφονήσουν τον πρόεδρο και να συγκαλύψει ο ίδιος την υπόθεση

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Βίκτορ Μπουτ: Ο έμπορος του θανάτου που έκανε χρυσές δουλειές μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης

Manhattan Project: Το πρώτο πρόγραμμα παραγωγής πυρηνικών όπλων

KGB: Η τρομερή μυστική υπηρεσία των Σοβιετικών

Ίντι Αμίν: Ο δικτάτορας στην Ουγκάντα που έβρισκε αλμυρή την ανθρώπινη σάρκα

Μπουλέντ Ετσεβίτ: Αυτός ήταν ο πρωθυπουργός του Αττίλα