Η εξέλιξη των τουρκικών μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAVs) όπως το Şimşek και το Süper Şimşek, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη τεχνολογιών σμήνους UAVs (Swarm UAVs), καταδεικνύει τη στρατηγική στροφή της Τουρκίας προς πιο προηγμένα και ασύμμετρα συστήματα πολέμου.
Το Süper Şimşek, αρχικά σχεδιασμένο ως drone-στόχος, τώρα έχει ρόλο κατευθυνόμενου drone καμικάζι, ακολουθώντας τη διεθνή τάση για “loitering munitions”, όπλα που περιφέρονται πάνω από το πεδίο μάχης πριν πλήξουν τον στόχο.
Φτάνει τα 0,85 Mach, δηλαδή σχεδόν υπερηχητικές ταχύτητες. Μεταφέρει πάνω από 50 κιλά εκρηκτικά, αυξάνοντας σημαντικά την καταστρεπτική του ικανότητα.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καμικάζι επιθέσεις, δολώματα, αποστολές ηλεκτρονικού πολέμου και αναζητητές στόχων.
Τα σμήνη UAVs (μαζική χρήση μικρών drones που επικοινωνούν μεταξύ τους) θεωρούνται το μέλλον του αεροπορικού πολέμου.
Η Τουρκία φαίνεται να ακολουθεί τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Κίνα στην ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων.
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να ενισχύσουν την αεράμυνα και τα αντι-drone συστήματα καθως είναι πιθανή η χρήση των Süper Şimşek για κορεσμό της ελληνικής αεράμυνας. Η ταχύτητα και οι πολλαπλές διαμορφώσεις το καθιστούν δύσκολο στόχο.
Μάλιστα οι Τούρκοι μπορούν να τα διαμορφώνουν έτσι ώστε στα ραντάρ να φαίνονται ως F-16, F-35 ή ακόμα και KAAN.
