Το F-35 της Lockheed Martin αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις λόγω της πολυπλοκότητας του λογισμικού του, που περιλαμβάνει 8 εκατομμύρια γραμμές κώδικα.
Αν και δεν είναι αυστηρά ένα “ανοιχτό σύστημα συστημάτων”, η κακή βελτιστοποίηση και η υπερβολική εξάρτηση από κώδικα το καθιστούν ασταθές. Κάθε μικρή αλλαγή προκαλεί νέα σφάλματα, παρατείνοντας τις δοκιμές και αυξάνοντας το κόστος συντήρησης.
Το F-35 ενσωματώνει συστήματα για αισθητήρες, όπλα, επικοινωνίες και stealth, αλλά ο κώδικας είναι δυσκίνητος, με περιορισμένη modular δομή.
Οι αναβαθμίσεις (π.χ. Block 4) εισάγουν απρόβλεπτες δυσλειτουργίες, καθυστερώντας την πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα.
Το πρόγραμμα, με εκτιμώμενο κόστος 428 δισ. δολάρια για ανάπτυξη και λειτουργία έως το 2060, επιβαρύνεται από συνεχείς διορθώσεις.
Σε αντίθεση με τα ανοιχτά συστήματα που βασίζονται σε modular αρχιτεκτονικές και τυποποιημένες διεπαφές για ευελιξία, το F-35 χρησιμοποιεί κλειστό, ιδιόκτητο λογισμικό. Αυτό περιορίζει την ικανότητα τρίτων να συνεισφέρουν ή να επιλύσουν προβλήματα, ενώ η έλλειψη διαλειτουργικότητας περιπλέκει την ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών.
Το Government Accountability Office (GAO) έχει επικρίνει την πρόοδο του προγράμματος, σημειώνοντας ότι το λογισμικό παραμένει βασικό εμπόδιο ενώ και η Lockheed Martin εργάζεται για τη μείωση των σφαλμάτων μέσω του Technology Refresh 3 (TR-3), αλλά οι καθυστερήσεις συνεχίζονται.
Η περίπλοκη, μη βελτιστοποιημένη κωδική βάση του F-35 το καθιστά ευάλωτο σε δυσλειτουργίες, υπονομεύοντας την αξιοπιστία του ως μαχητικού 5ης γενιάς. Μια μετάβαση σε πιο modular και ανοιχτές αρχιτεκτονικές θα μπορούσε να μετριάσει τα προβλήματα, αλλά απαιτεί σημαντική αναδιάρθρωση του προγράμματος.
Διαβάστε επίσης:
Ξεκινά το Eurodrone στη Γερμανία – Πόσα θα κασκευαστούν και πότε θα είναι έτοιμα
