Η δυνατότητα εκσυγχρονισμού των ελληνικών Mirage 2000 στο πρότυπο Mirage 2000D RMV (Rénovation Mi-Vie, αναβάθμιση μέσης ζωής) είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα που εξαρτάται από τεχνικούς, οικονομικούς και επιχειρησιακούς παράγοντες. Ακολουθεί μια σύντομη και σαφής ανάλυση:
Τα ελληνικά Mirage 2000 ανήκουν στις εκδόσεις Mirage 2000EG (μονοθέσια) και Mirage 2000BG (διθέσια), με 10 από αυτά αναβαθμισμένα στο πρότυπο Mirage 2000-5 Mk2 το 2004. Αυτά είναι μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων, με έμφαση στην αεροπορική υπεροχή και δευτερευόντως σε αποστολές κρούσης.
Το Mirage 2000D, από το οποίο προέρχεται το RMV, είναι μια εξειδικευμένη έκδοση κρούσης εδάφους, βασισμένη στο διθέσιο Mirage 2000N (πυρηνική κρούση), με διαφορετικά ηλεκτρονικά, ραντάρ (Antilope 5 για πτήσεις χαμηλού ύψους), και συστήματα όπλων.
Η αναβάθμιση RMV περιλαμβάνει νέα αεροηλεκτρονικά, ψηφιακό πιλοτήριο, πυροβόλο 30mm (CC422), βόμβες GBU-48/50, πυραύλους MICA IR, και pod TALIOS για στοχοποίηση.
Τα ελληνικά Mirage έχουν διαφορετική διαμόρφωση (π.χ. ραντάρ RDY για το 2000-5 Mk2), που δεν είναι συμβατή με το Antilope 5 ή τα συστήματα εδάφους του 2000D. Η μετατροπή θα απαιτούσε ριζική αναδιαμόρφωση της ατράκτου, καλωδίωσης, και συστημάτων, κάτι που είναι τεχνικά εφικτό αλλά εξαιρετικά πολύπλοκο και δαπανηρό.
Τα ελληνικά Mirage είναι παλαιότερα (παραδόσεις από το 1988), με φθαρμένες ατράκτους λόγω χρήσης. Η αναβάθμιση RMV απαιτεί αεροσκάφη σε καλή δομική κατάσταση, όπως επιλέχθηκαν τα γαλλικά 2000D.
Η ένταξη συστημάτων, όπως το TALIOS ή το 30mm πυροβόλο, θα απαιτούσε νέες δοκιμές πιστοποίησης, καθώς τα ελληνικά Mirage δεν έχουν τέτοια υποδομή.
Η διαφορετική αποστολή (αεροπορική υπεροχή vs κρούση εδάφους) σημαίνει ότι η μετατροπή θα άλλαζε τον επιχειρησιακό ρόλο των αεροσκαφών, κάτι που ίσως δεν ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας.
Το πρόγραμμα RMV για 50 γαλλικά Mirage 2000D κόστισε περίπου 532,5 εκατ. ευρώ (10,65 εκατ. ευρώ ανά αεροσκάφος).
Για τα ελληνικά Mirage, το κόστος θα ήταν υψηλότερο λόγω της ανάγκης για εκτεταμένες τροποποιήσεις (νέα ραντάρ, καλωδιώσεις, δομικές ενισχύσεις). Σε σύγκριση, η προηγούμενη αναβάθμιση των 10 Mirage 2000 στο 2000-5 Mk2 κόστισε 260 εκατ. ευρώ για επτά χρόνια υποστήριξης.
Η απόκτηση νέων μαχητικών (π.χ. Rafale, που η Ελλάδα ήδη προμηθεύεται) ή η αναβάθμιση άλλων υπαρχόντων αεροσκαφών (π.χ. F-16 σε Viper) μπορεί να είναι πιο αποδοτική.
Τα ελληνικά Mirage πλησιάζουν το τέλος της επιχειρησιακής τους ζωής (~2030, ανάλογα με τη συντήρηση). Η αναβάθμιση σε RMV θα παράτεινε τη χρήση τους έως το 2035, αλλά το κόστος ίσως δεν δικαιολογεί τα λίγα επιπλέον χρόνια, ειδικά με την είσοδο των Rafale και την προοπτική των F-35.
Τα ελληνικά Mirage 2000-5 Mk2 χρησιμοποιούνται κυρίως για αεράμυνα και αποστολές αναχαίτισης, με πυραύλους MICA και SCALP-EG για περιορισμένες αποστολές κρούσης. Η μετατροπή σε 2000D RMV θα τα μετέτρεπε σε εξειδικευμένα αεροσκάφη κρούσης εδάφους, κάτι που δεν είναι πρωταρχική ανάγκη, καθώς οι ρόλοι κρούσης καλύπτονται από τα F-16 και τα Rafale.
Η Ελλάδα επενδύει ήδη σε σύγχρονα μαχητικά (24 Rafale, πιθανά F-35), που προσφέρουν ανώτερες δυνατότητες πολλαπλών ρόλων, μειώνοντας την ανάγκη για αναβάθμιση παλαιότερων αεροσκαφών.
Η Πολεμική Αεροπορία επικεντρώνεται στην ενίσχυση της αποτροπής έναντι της Τουρκίας, με έμφαση σε αεροπορική υπεροχή και ευελιξία. Η διατήρηση των Mirage στην τρέχουσα μορφή ή η σταδιακή απόσυρσή τους υπέρ νέων αεροσκαφών θεωρείται πιο λογική επιλογή.
Διαβάστε επίσης:
Τι αλλάζει με τους 16 νέους Exocet που πήρε η Ελλάδα από τη Γαλλία
