Ο «ακυβέρνητος στρατιώτης» της τουρκικής ψευτο-Γαλάζιας Πατρίδας, αναμένουν οι Τούρκοι να προσφέρει «σημαντικό πλεονέκτημα στη θάλασσα» ενώ ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη θαλάσσια δοκιμή του περί ου ο λόγος, μη επανδρωμένου αυτόνομου υποβρύχιου οχήματος STM NETA, το οποίο αναπτύχθηκε από την τουρκική STM.
Κακά τα ψέματα, πρόκειται για μία εντυπωσιακή εξέλιξη στον τομέα της ναυτικής τεχνολογίας, καθώς η Άγκυρα αποκτά δυνατότητα εκτέλεσης αποστολών σε βάθος και για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Ο όρος «Γαλάζια Πατρίδα» (Mavi Vatan) είναι τουρκικό δόγμα που εκφράζει τη διεκδίκηση επιρροής και κυριαρχίας στη Μεσόγειο, το Αιγαίο και τη Μαύρη Θάλασσα. Η ανάπτυξη τεχνολογιών όπως το STM NETA εξυπηρετεί την αυτονομία επιχειρησιακής δράσης χωρίς εξάρτηση από ξένο εξοπλισμό, την ενίσχυση της τουρκικής ναυτικής παρουσίας σε αμφισβητούμενες περιοχές και την αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών, όπως μη επανδρωμένα συστήματα άλλων χωρών
Παράλληλα, τέτοια συστήματα ενισχύουν και την εξαγωγική δυναμική της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία έχει αναπτυχθεί ραγδαία την τελευταία δεκαετία.
Πώς τα drone υποβρύχια της Τουρκίας θα κυνηγούν τα ελληνικά υποβρύχια και θα κάνουν σαμποτάζ σε έργα υποδομής, όπως π.χ. η ηλεκτρική διασύνδεση;
Τα ελληνικά υποβρύχια είναι από τα πιο σύγχρονα στον κόσμο (ιδίως τα Type 214 Papanikolis-class), με τεχνολογία AIP (Air-Independent Propulsion) που τα καθιστά εξαιρετικά αθόρυβα.
Ένα τουρκικό AUV υποβρύχιο θα μπορούσε να ανιχνεύσει τους ήχους που εκπέμπει το υποβρύχιο (κινητήρας, έλικας, ακόμα και θόρυβος πληρώματος), επίσης θα μπορούσε να σαρώσει την περιοχή με sonar πλευρικής σάρωσης, ειδικά σε σημεία όπως στενά περάσματα ή περιοχές με υψηλό ενδιαφέρον.
Τα τουρκικα AUVs θα μπορούσαν να εντοπίσουν και «σημαδεύσουν» στόχο και τα επανδρωμένα μέσα ή άλλοι αισθητήρες να αναλάβουν την εμπλοκή.
Βέβαια, τα τουρκικά drone υποβρύχια δεν είναι (ακόμα) σχεδιασμένα για άμεση επίθεση σε υποβρύχια – εκτός αν φέρουν όπλα (κάτι που δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως για το NETA).
Σαμποτάζ Υποθαλάσσιων Υποδομών
Το σαμποτάζ υποθαλάσσιων υποδομών από τα τουρκικά drone υποβρυχια είναι το πιο ρεαλιστικό ως αποστολή για ένα μη επανδρωμένο όχημα – και αποτελεί αντικείμενο μελέτης διεθνώς (π.χ. η υπόθεση με τους Nord Stream αγωγούς).
Πιθανοί στόχοι των Τούρκων θα μπορούσαν να είναι τα υποβρύχια καλώδια ηλεκτρικής διασύνδεσης (π.χ. Ελλάδα-Κύπρος, Κρήτη-Αττική) και αργότερα υποβρύχιοι αγωγοί φυσικού αερίου και φυσικά υποθαλάσσιες εγκαταστάσεις σε λιμάνια ή ναυτικές βάσεις
Θα μπορούσαν τα τουρκικά υποβρύχια να τοποθετήσουν εκρηκτικά με μηχανισμό χρονοκαθυστέρησης ή τηλεχειρισμό ενώ ειδικά αναφορικά με τα καλώδια δεδομένων, τα AUVs θα είχαν τη δυνατότητα να «παρεμβληθούν» (π.χ. αποκοπή ή υποκλοπή).
Όλα τα παραπάνω αποτελούν δυνητικά σενάρια χρήσης που βρίσκονται στα όρια ή και πέρα από το διεθνές δίκαιο σε καιρό ειρήνης. Ωστόσο, στις επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου, τέτοιες ενέργειες δύσκολα αποδεικνύονται.
Διαβάστε επίσης:
Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τις απώλειες εδαφών από την Ουκρανία;
