Επικίνδυνα σύνορα: Η DMZ σε Βόρεια και Νότια Κορέα

Η DMZ ή αλλιώς Αποστρατικοποιημένη Ζώνη είναι μια λωρίδα γης που διασχίζει την χερσόνησο της Κορέας στα βόρεια του 38^ου παραλλήλου.

Ουσιαστικά η DMZ χωρίζει τη Βόρεια από τη Νότια Κορέα κι αποτελεί ίσως την πλέον ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη καθώς εικάζεται ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να συμβεί πυρηνικός όλεθρος.

Η DMZ είναι ένα συνοριακό φράγμα που χωρίζει τη χερσόνησο περίπου στο μισό. Ιδρύθηκε για να χρησιμεύσει ως ζώνη ασφαλείας μεταξύ των χωρών της Βόρειας Κορέας και της Νότιας Κορέας σύμφωνα με τις διατάξεις της Κορεατικής Συμφωνίας Εκεχειρίας το 1953. Ήταν μια συμφωνία μεταξύ της Βόρειας Κορέας, της Κίνας και της Διοίκησης των Ηνωμένων Εθνών.

Η DMZ έχει μήκος 250 χιλιόμετρα και πλάτος περίπου 4 χιλιόμετρα. Έχουν σημειωθεί διάφορα επεισόδια μέσα και γύρω από το DMZ, με απώλειες στρατιωτικών και πολιτών και από τις δύο πλευρές. Εντός της DMZ βρίσκεται ένα σημείο συνάντησης μεταξύ των δύο εθνών, όπου διεξάγονται διαπραγματεύσεις: Πρόκειται για τη  μικρή Κοινή Ζώνη Ασφαλείας (JSA) κοντά στο δυτικό άκρο της ζώνης.

Ας πάρουμε όμως την κατάσταση από την αρχή.

Τόσο ο Βορράς όσο και ο Νότος παρέμειναν εξαρτημένοι από τα κράτη «προστάτες» τους από το 1948 έως το ξέσπασμα του πολέμου της Κορέας.

Αυτή η σύγκρουση, η οποία στοίχισε πάνω από τρία εκατομμύρια ζωές και χώρισε την κορεατική χερσόνησο σύμφωνα με ιδεολογικές γραμμές, ξεκίνησε στις 25 Ιουνίου 1950, με μια ολομέτωπη εισβολή στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας στον 38ο παράλληλο και τελείωσε το 1953 αφού η διεθνής παρέμβαση απώθησε το μέτωπο του πολέμου. Όλα αυτά κοντά στην 38η παράλληλο που βρίσκεται τώρα το όριο.

Στη συμφωνία εκεχειρίας της 27ης Ιουλίου 1953, η DMZ δημιουργήθηκε καθώς κάθε πλευρά συμφώνησε να μετακινήσει τα στρατεύματά της κατά 2 χιλιόμετρα από την πρώτη γραμμή, δημιουργώντας μια ζώνη ασφαλείας πλάτους 4 χιλιομέτρων. Η Στρατιωτική Γραμμή Οριοθέτησης (MDL) διέρχεται από το κέντρο της DMZ και υποδεικνύει πού ήταν το μέτωπο όταν υπογράφηκε η συμφωνία.

Μπορείτε να καταλάβετε ότι απ’ αυτά τα 4 χιλιόμετρα πλάτους της DMZ πιθανότατα να εξαρτάται η ασφάλεια της περιοχής; Ίσως και του πλανήτη.

Λόγω αυτού του θεωρητικού αδιεξόδου και της γνήσιας εχθρότητας μεταξύ του Βορρά και του Νότου, μεγάλος αριθμός στρατευμάτων σταθμεύουν κατά μήκος των δύο πλευρών της γραμμής, προστατεύοντας από πιθανή επιθετικότητα από την άλλη πλευρά.

Ακόμη και 68 χρόνια μετά την ίδρυσή της.

Η συμφωνία ανακωχής εξηγεί ακριβώς πόσο στρατιωτικό προσωπικό και τι είδους όπλα επιτρέπονται στην DMZ. Στρατιώτες και από τις δύο πλευρές μπορούν να περιπολούν μέσα στην DMZ, αλλά δεν μπορούν να περάσουν το MDL.

Ωστόσο, βαριά οπλισμένοι στρατιώτες περιπολούν υπό την αιγίδα της στρατιωτικής αστυνομίας και έχουν απομνημονεύσει κάθε γραμμή της ανακωχής.

Σποραδικά ξεσπάσματα βίας σκότωσαν πάνω από 500 Νοτιοκορεάτες, 50 Αμερικανούς και 250 Βορειοκορεάτες στρατιώτες κατά μήκος της DMZ μεταξύ 1953 και 1999.

Το Daeseong-dong (γραμμένο επίσης Tae Sung Dong), στη Νότια Κορέα, και το Kijŏng-dong (επίσης γνωστό ως το «Χωριό της Ειρήνης»), στη Βόρεια Κορέα, είναι οι μόνοι οικισμοί που επιτρέπεται από την επιτροπή ανακωχής να παραμείνουν εντός των ορίων της DMZ

Οι κάτοικοι του Tae Sung Dong διοικούνται και προστατεύονται από τη Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών και γενικά απαιτείται να περνούν τουλάχιστον 240 νύχτες το χρόνο στο χωριό για να διατηρήσουν τη διαμονή τους

Το 2008, το χωριό είχε πληθυσμό 218 κατοίκους. Οι χωρικοί του Tae Sung Dong είναι άμεσοι απόγονοι ανθρώπων που κατείχαν τη γη πριν από τον πόλεμο της Κορέας (1950–53).

Για να συνεχίσει να αποτρέπει την εισβολή της Βόρειας Κορέας, το 2014 η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών απήλλαξε την κορεατική DMZ από τη δέσμευσή της να εξαλείψει τις νάρκες ξηράς κατά προσωπικού.

Την 1η Οκτωβρίου 2018, ωστόσο, ξεκίνησε μια διαδικασία 20 ημερών για την αφαίρεση ναρκών ξηράς και από τις δύο πλευρές της DMZ

Μέσα στη DMZ, κοντά στη δυτική ακτή της χερσονήσου, το Panmunjeom είναι το σπίτι της Κοινής Περιοχής Ασφαλείας

Αρχικά, ήταν η μόνη σύνδεση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας  αλλά αυτό άλλαξε στις 17 Μαΐου 2007, όταν ένα τρένο της Korail πέρασε από την DMZ προς τον Βορρά στη νέα γραμμή Donghae Bukbu που χτίστηκε στην ανατολική ακτή της Κορέας.

Ωστόσο, η ανάσταση αυτής της γραμμής ήταν βραχύβια, καθώς έκλεισε ξανά τον Ιούλιο του 2008 μετά από ένα περιστατικό στο οποίο ένας Νοτιοκορεάτης τουρίστας πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε

Η Κοινή Περιοχή Ασφάλειας είναι η τοποθεσία της περίφημης Γέφυρας Χωρίς Επιστροφή, πάνω από την οποία έχουν πραγματοποιηθεί ανταλλαγές κρατουμένων. Υπάρχουν πολλά κτίρια τόσο στη βόρεια όσο και στη νότια πλευρά της Στρατιωτικής Γραμμής Οριοθέτησης (MDL) και έχουν χτιστεί μερικά στην κορυφή της.

Όλες οι διαπραγματεύσεις από το 1953 διεξήχθησαν εκεί, συμπεριλαμβανομένων των δηλώσεων αλληλεγγύης της Κορέας, οι οποίες ήταν γενικά ελάχιστες εκτός από μια ελαφρά μείωση των εντάσεων.

Στο πλαίσιο της Κοινής Περιοχής Ασφαλείας υπάρχει μια σειρά από κτίρια για κοινές συναντήσεις που ονομάζονται Αίθουσες Συνεδριάσεων.

Το MDL περνάει από τις αίθουσες συνεδριάσεων και στη μέση των τραπεζιών συνεδριάσεων, όπου οι Βορειοκορεάτες και η Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών (κυρίως Νοτιοκορεάτες και Αμερικανοί) συναντώνται πρόσωπο με πρόσωπο.

Απέναντι από τα κτίρια Conference Row είναι το βορειοκορεατικό Panmungak και το νοτιοκορεατικό Freedom House. Το 1994, η Βόρεια Κορέα διεύρυνε το Panmungak προσθέτοντας έναν τρίτο όροφο.

Το 1998, η Νότια Κορέα έχτισε ένα νέο Freedom House για το προσωπικό της στον Ερυθρό Σταυρό και για να φιλοξενήσει πιθανώς συναντήσεις οικογενειών που χωρίστηκαν από τον πόλεμο της Κορέας. Το νέο κτίριο ενσωμάτωσε την παλιά παγόδα Freedom House στο σχεδιασμό του.

Από το 1953 υπήρξαν περιστασιακές αντιπαραθέσεις και αψιμαχίες εντός της Κοινής Περιοχής Ασφαλείας.

Τον Αύγουστο του 1976 δολοφονήθηκαν δύο άτομα επειδή προσπάθησαν να κόψουν με τσεκούρι ένα δέντρο. Ο Λοχαγός Άρθουρ Μπονίφας και ο Πρώτος Υπολοχαγός Μαρκ Μπάρετ.

Ένα άλλο περιστατικό συνέβη στις 23 Νοεμβρίου 1984, όταν ένας Σοβιετικός τουρίστας ονόματι Βασίλι Ματουζόκ ο οποίος ήταν μέρος ενός επίσημου ταξιδιού στην Κοινή Περιοχή Ασφαλείας, έτρεξε απέναντι από το MDL φωνάζοντας ότι ήθελε να αυτομολήσει.

Τα αρχεία του Τάγματος Ασφαλείας της Διοίκησης του ΟΗΕ αναφέρουν ότι έως και 30 Βορειοκορεάτες τον ακολούθησαν πέρα ​​από τα σύνορα.

Τα στρατεύματα της Βόρειας Κορέας τον καταδίωξαν αμέσως, ανοίγοντας πυρ. Οι συνοριοφύλακες από την πλευρά της Νότιας Κορέας ανταπάντησαν πυρ, περικυκλώνοντας τελικά τους Βορειοκορεάτες καθώς καταδίωκαν τον Ματουζόκ. Ένας Νοτιοκορεάτης και τρεις Βορειοκορεάτες στρατιώτες σκοτώθηκαν στη δράση και ο Σοβιετικός δεν αιχμαλωτίστηκε.

Στα τέλη του 2009, οι δυνάμεις της Νότιας Κορέας σε συνεργασία με τη Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών ξεκίνησαν την ανακαίνιση των τριών θέσεων φρουράς και των δύο κτιρίων σημείων ελέγχου εντός του συγκροτήματος της Περιοχής.

Η κατασκευή σχεδιάστηκε για να διευρύνει και να εκσυγχρονίσει τις κατασκευές. Οι εργασίες αναλήφθηκαν ένα χρόνο αφότου η Βόρεια Κορέα ολοκλήρωσε την αντικατάσταση τεσσάρων θέσεων φρουράς.

Στις 15 Οκτωβρίου 2018, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών υψηλού επιπέδου στο Panmunjeom, στρατιωτικοί αξιωματούχοι του βαθμού του συνταγματάρχη από τα δύο κράτη,  και ο Μπερκ Χάμιλτον, Γραμματέας της Επιτροπής Στρατιωτικής Ανακωχής του UNC, ανακοίνωσαν μέτρα για τη μείωση των συμβατικών στρατιωτικών απειλών, όπως η δημιουργία αποθέματος ζώνες κατά μήκος των χερσαίων και θαλάσσιων ορίων τους και μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τα σύνορα, αφαιρώντας 11 θέσεις φρουράς πρώτης γραμμής έως τον Δεκέμβριο και αποναρκοθέτηση τμημάτων της DMZ.

Τόσο η Βόρεια όσο και η Νότια Κορέα διατηρούν ειρηνικά χωριά στη θέα η μία από την άλλη πλευρά της DMZ.

Στο Νότο, το Daeseong-dong διοικείται σύμφωνα με τους όρους της DMZ. Οι χωρικοί ταξινομούνται ως πολίτες της Δημοκρατίας της Κορέας, αλλά απαλλάσσονται από την καταβολή φόρων και άλλων αστικών απαιτήσεων, όπως η στρατιωτική θητεία.

Στο Βορρά, το Kijŏng-dong διαθέτει μια σειρά από έντονα βαμμένα πολυώροφα κτίρια και διαμερίσματα με ηλεκτρικό φωτισμό από χυτό σκυρόδεμα. Αυτά τα χαρακτηριστικά αντιπροσώπευαν ένα πρωτόγνωρο επίπεδο πολυτέλειας για τους Κορεάτες της υπαίθρου, Βόρειας ή Νότιας, τη δεκαετία του ’50.

Η πόλη ήταν προσανατολισμένη έτσι ώστε οι φωτεινές μπλε στέγες και οι λευκές πλευρές των κτιρίων να είναι τα πιο διακριτικά χαρακτηριστικά όταν την βλέπει κανείς από τα σύνορα.

Ωστόσο, με βάση τον έλεγχο με σύγχρονους τηλεσκοπικούς φακούς, έχει υποστηριχθεί ότι τα κτίρια είναι απλά τσιμεντένια κελύφη χωρίς τζάμια παραθύρων ή ακόμη και εσωτερικά δωμάτια, με τα φώτα του κτιρίου αναμμένα και σβησμένα σε καθορισμένες ώρες και τα άδεια πεζοδρόμια σκουπισμένα από ένα σκελετό συνεργείο φροντιστών σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την ψευδαίσθηση της δραστηριότητας.

Ο πόλεμος με τα κοντάρια της σημαίας

Στη δεκαετία του ‘80, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας κατασκεύασε ένα κοντάρι σημαίας 98,4 μέτρων στο Daeseong-dong, το οποίο φέρει μια νοτιοκορεατική σημαία βάρους 130 κιλών.

Σε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «πόλεμο με κοντάρια σημαίας», η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας απάντησε κατασκευάζοντας το κοντάρι σημαίας στην Panmunjeom, μήκους 160 μέτρων στο Kijŏng-dong, μόλις 1,2 χιλιόμετρα δυτικά των συνόρων με τη Νότια Κορέα. Πλέον παρουσίασε σημαία 270 κιλών της Βόρειας Κορέας.

Από το 2014, ο ιστός της σημαίας στο χωριό Panmunjeom είναι ο τέταρτος ψηλότερος στον κόσμο, μετά το κοντάρι της σημαίας στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας (170 μέτρα), το κοντάρι σημαίας στο Ντουσάνμπε του Τατζικιστάν (165 μέτρα) και κοντάρι στην πλατεία Εθνικής Σημαίας στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν (162 μέτρα).

Από την οριοθέτηση, η DMZ είχε πολυάριθμες περιπτώσεις επεισοδίων και εισβολών και από τις δύο πλευρές

Αν και βέβαια η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας συνήθως δεν αναγνωρίζει ποτέ την άμεση ευθύνη για οποιοδήποτε από αυτά τα περιστατικά.

Αυτό ήταν ιδιαίτερα έντονο κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στην DMZ της Κορέας (1966–1969), όταν μια σειρά αψιμαχιών κατά μήκος της  οδήγησε στο θάνατο 43 Αμερικανών, 299 Νοτιοκορεατών και 397 Βορειοκορεατών στρατιωτών.

Επίσης κατά τη διάρκεια αυτού είχαμε και την επιδρομή στο Μπλε Σπίτι το 1968, μια απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου της Νότιας Κορέας,  Παρκ Τσουνγκ Χι

Το 1976, στα αποχαρακτηρισμένα πλέον πρακτικά συνάντησης, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ,  Γουίλιαμ Κλέμεντς, είπε στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ ότι είχαν γίνει 200 ​​επιδρομές ή εισβολές στη Βόρεια Κορέα από το νότο, αν και δε συμμετείχε σε αυτές ο αμερικανικός στρατός.

Λεπτομέρειες μόνο μερικών από αυτές τις εισβολές έχουν δημοσιοποιηθεί, συμπεριλαμβανομένων των επιδρομών από τις δυνάμεις της Νότιας Κορέας το 1967 που είχαν σαμποτάρει περίπου 50 εγκαταστάσεις της Βόρειας Κορέας

Όλα παίζουν πάντως, ακόμα και τα «τούνελ εισβολής»

Από τις 15 Νοεμβρίου 1974, η Νότια Κορέα ανακάλυψε τέσσερις σήραγγες που διασχίζουν την DMZ που είχαν σκάψει οι Βορειοκορεάτες.

Ο προσανατολισμός των γραμμών ανατίναξης μέσα σε κάθε σήραγγα έδειξε ότι είχαν σκαφτεί από τη Βόρεια Κορέα που πάντως ισχυρίστηκε ότι οι σήραγγες ήταν για εξόρυξη άνθρακα.

Φυσικά δεν βρέθηκε άνθρακας στις σήραγγες, οι οποίες είχαν σκαφτεί μέσα από γρανίτη. Μερικοί από τους τοίχους της σήραγγας βάφτηκαν μαύροι.

Οι σήραγγες πιστεύεται ότι σχεδιάστηκαν ως οδός στρατιωτικής εισβολής από τη Βόρεια Κορέα. Έχουν κατεύθυνση βορρά-νότου και δε διαθέτουν διακλαδώσεις.

Μετά από κάθε ανακάλυψη, η μηχανική μέσα στις σήραγγες έχει γίνει σταδιακά πιο προηγμένη. Για παράδειγμα, η τρίτη σήραγγα είχε ελαφρά κλίση προς τα πάνω καθώς προχωρούσε προς τα νότια, για να αποφευχθεί η στασιμότητα του νερού.

Σήμερα, επισκέπτες από το νότο μπορούν να επισκεφθούν τη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη σήραγγα μέσω ξεναγήσεων.

Σύμφωνα με τη Βόρεια Κορέα, μεταξύ 1977 και 1979, οι αρχές της Νότιας Κορέας και των Ηνωμένων Πολιτειών κατασκεύασαν έναν τοίχο από σκυρόδεμα κατά μήκος της DMZ.

Η Βόρεια Κορέα, ωστόσο, άρχισε να διαδίδει πληροφορίες για το τείχος μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, όταν έγινε πιο εμφανής ο συμβολισμός ενός τείχους που χώριζε άδικα έναν λαό.

Διάφοροι οργανισμοί, όπως η βορειοκορεατική εταιρεία ξεναγών Korea Konsult, ισχυρίστηκαν ότι ένα τείχος χώριζε την Κορέα, αναφέροντας ότι:

«Στην περιοχή νότια της Στρατιωτικής Γραμμής οριοθέτησης, η οποία διασχίζει την Κορέα στη μέση της, υπάρχει ένας τσιμεντένιος τοίχος που εκτείνεται σε περισσότερα από 240 χιλιόμετρα, από τα ανατολικά προς τα δυτικά, έχει ύψος 5-8 μέτρα, πάχος 10–19 στο κάτω μέρος και 3–7 μέτρα στο πάνω μέρος. Είναι στρωμένο με συρμάτινες εμπλοκές και γεμάτο με όπλα, παρατηρητήρια και διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις».

Τον Δεκέμβριο του 1999, ο Τσου Τσανγκ- Γιουν, πρεσβευτής της Βόρειας Κορέας στην Κίνα, επανέλαβε τους ισχυρισμούς ότι ένας «τείχος» χώριζε την Κορέα. Είπε ότι η νότια πλευρά του τείχους είναι γεμάτη με χώμα, το οποίο επιτρέπει την πρόσβαση στην κορυφή του τοίχου και τον καθιστά ουσιαστικά αόρατο από τη νότια πλευρά.

Ισχυρίστηκε επίσης ότι χρησίμευε ως προγεφύρωμα για οποιαδήποτε εισβολή προς τα βόρεια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Νότια Κορέα αρνούνται την ύπαρξη του τείχους, αν και ισχυρίζονται ότι υπάρχουν αντιαρματικά φράγματα κατά μήκος ορισμένων τμημάτων της DMZ

Ο Ολλανδός δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Πέτερ Τέτερου τράβηξε επίσης πλάνα από ένα φράγμα το 2001 που οι βορειοκορεάτες οδηγοί του είπαν ότι ήταν το Κορεατικό Τείχος.

Μια αναφορά του Reuters του 2007 αποκάλυψε ότι δεν υπάρχει τείχος από ακτή σε ακτή που να βρίσκεται κατά μήκος της DMZ και ότι οι εικόνες ενός «τείχους» που έχουν χρησιμοποιηθεί στη βορειοκορεατική προπαγάνδα ήταν απλώς εικόνες από τσιμεντένια αντιαρματικά εμπόδια.

Ενώ αφαιρέθηκαν 800.000 νάρκες ξηράς το 2018, αποδείχθηκε ότι η Κοινή Ζώνη Ασφαλείας κατά μήκος των συνόρων της Κορέας φυλασσόταν με τυπικό συρματόπλεγμα.

Πάμε να δούμε κι άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία

Η βορειοκορεατική πλευρά της DMZ χρησιμεύει κυρίως για να σταματήσει μια εισβολή στη Βόρεια Κορέα από το νότο.

Εξυπηρετεί επίσης παρόμοια λειτουργία όπως το Τείχος του Βερολίνου και τα εσωτερικά γερμανικά σύνορα εναντίον των πολιτών του στην πρώην Ανατολική Γερμανία, καθώς εμποδίζει τους πολίτες της Βόρειας Κορέας να αυτομολήσουν στη Νότια Κορέα.

Από την ανακωχή μέχρι το 1972, περίπου 7.700 Νοτιοκορεάτες στρατιώτες και πράκτορες διείσδυσαν στη Βόρεια Κορέα για να σαμποτάρουν στρατιωτικές βάσεις και βιομηχανικές περιοχές. Περίπου 5.300 από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι τους

Η Βόρεια Κορέα έχει χιλιάδες πυροβολικά κοντά στην DMZ.

Σύμφωνα με ένα άρθρο του 2018 στο The Economist, η Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να βομβαρδίζει τη Σεούλ με πάνω από 10.000 φυσίγγια κάθε λεπτό

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το 60 τοις εκατό του συνολικού πυροβολικού της βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το DMZ και λειτουργεί αποτρεπτικά ενάντια σε οποιαδήποτε εισβολή της Νότιας Κορέας

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον όμως να δούμε και το πώς λειτουργεί η προπαγάνδα στην περίπτωση των Κορεατών.

Από το 1953 έως το 2004, και οι δύο πλευρές μετέδιδαν ηχητική προπαγάνδα σε όλη τη DMZ. Τεράστια μεγάφωνα τοποθετημένα σε πολλά από τα κτίρια παρείχαν εκπομπές προπαγάνδας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας που κατευθύνονταν προς το νότο καθώς και προπαγανδιστικές ραδιοφωνικές εκπομπές πέρα ​​από τα σύνορα

Το 2004, ο Βορράς και ο Νότος συμφώνησαν να τερματίσουν τις εκπομπές

Στις 4 Αυγούστου 2015, συνέβη ένα συνοριακό περιστατικό όπου δύο Νοτιοκορεάτες στρατιώτες τραυματίστηκαν αφού πάτησαν σε νάρκες ξηράς που φέρεται να είχαν τοποθετηθεί στη νότια πλευρά του DMZ από τις δυνάμεις της Βόρειας Κορέας κοντά σε ένα φρουραρχείο

Στη συνέχεια, τόσο η Βόρεια Κορέα όσο και η Νότια Κορέα ξανάρχισαν να μεταδίδουν προπαγάνδα από μεγάφωνο

Μετά από τέσσερις ημέρες διαπραγματεύσεων, στις 25 Αυγούστου 2015 η Νότια Κορέα συμφώνησε να διακόψει τις εκπομπές μετά από δήλωση της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας που εξέφραζε τη λύπη της για το περιστατικό με τις νάρκες

Στις 8 Ιανουαρίου 2016, ως απάντηση στην υποτιθέμενη επιτυχή δοκιμή βόμβας υδρογόνου από τη Βόρεια Κορέα, η Νότια Κορέα ξανάρχισε τις εκπομπές που κατευθύνονταν στον Βορρά.

Στις 15 Απριλίου 2016, αναφέρθηκε ότι οι Νοτιοκορεάτες αγόρασαν ένα νέο στερεοφωνικό σύστημα για την καταπολέμηση των εκπομπών του Βορρά!

Μιλάμε για πόλεμο με εγκαταστάσεις μεγαφώνων!

Τόσο η Βόρεια όσο και η Νότια Κορέα έχουν πραγματοποιήσει εκστρατείες προπαγάνδας με μπαλόνια από τον μεταξύ τους πόλεμο.

Τα τελευταία χρόνια, κυρίως νοτιοκορεατικές μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν εμπλακεί στην εκτόξευση μπαλονιών με στόχο την DMZ και όχι μόνο.

Λόγω των ανέμων, τα μπαλόνια τείνουν να πέφτουν κοντά στην DMZ όπου υπάρχουν κυρίως Βορειοκορεάτες στρατιώτες για να δουν τα φυλλάδια.

Όπως και με τα μεγάφωνα, οι λειτουργίες αερόστατων συμφωνήθηκαν αμοιβαία να σταματήσουν μεταξύ 2004 και 2010.

Έχει εκτιμηθεί ότι τα μπαλόνια των ακτιβιστών μπορεί να συμβάλουν στην αποσύνθεση της εναπομείνασας συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων της Κορέας και η DMZ έχει γίνει πιο στρατιωτικοποιημένη τα τελευταία χρόνια.

Πολλά φυλλάδια της Βόρειας Κορέας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου έδιναν οδηγίες και χάρτες για να βοηθήσουν τους Νοτιοκορεάτες στρατιώτες που είχαν στόχο να αυτομολήσουν.

Εκτός από τη χρήση μπαλονιών ως μέσο παράδοσης, οι Βορειοκορεάτες έχουν επίσης χρησιμοποιήσει πυραύλους για να στείλουν φυλλάδια στην DMZ

Στις 23 Απριλίου 2018, τόσο η Βόρεια όσο και η Νότια Κορέα ακύρωσαν επίσημα τις εκπομπές προπαγάνδας στα σύνορά τους.

Την 1η Μαΐου 2018, τα μεγάφωνα πέρα από τα σύνορα της Κορέας αποσυναρμολογήθηκαν. Και οι δύο πλευρές δεσμεύτηκαν επίσης να τερματίσουν τις εκστρατείες με αερόστατα. Στις 5 Μαΐου 2018, μια απόπειρα βορειοκορεατών αποστατών να διασκορπίσουν περισσότερη προπαγάνδα με αερόστατα στα σύνορα από τη Νότια Κορέα σταμάτησε από την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας.

Η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων που δημιουργήθηκε την 1η Νοεμβρίου 2018 απαγορεύει στα αερόστατα θερμού αέρα να ταξιδεύουν εντός 25 χιλιομέτρων από τη στρατιωτική γραμμή οριοθέτησης των συνόρων της Κορέας

Ολόκληρη η εκβολή του ποταμού Χαν θεωρείται «Ουδέτερη Ζώνη» και είναι απαγορευμένη για όλα τα πολιτικά σκάφη και αντιμετωπίζεται όπως η υπόλοιπη DMZ.

Μόνο στρατιωτικά σκάφη επιτρέπονται εντός αυτής της ουδέτερης ζώνης.

Σύμφωνα με τη Συμφωνία Ανακωχής της Κορέας του Ιουλίου 1953, η πολιτική ναυτιλία υποτίθεται ότι ήταν επιτρεπτή στις εκβολές του ποταμού Χαν και θα επέτρεπε στη Σεούλ να συνδεθεί με την Κίτρινη Θάλασσα.

Ωστόσο, τόσο η Κορέα όσο και ο ΟΗΕ δεν κατάφεραν να το κάνουν αυτό. Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας διέταξε την κατασκευή του καναλιού Αρά για να συνδεθεί τελικά η Σεούλ με την Κίτρινη Θάλασσα, η οποία ολοκληρώθηκε το 2012.

Η Σεούλ ήταν ουσιαστικά κλειστή από τον ωκεανό μέχρι το 2012. Ο μεγαλύτερος περιορισμός του καναλιού Αρά είναι ότι είναι πολύ στενό για να το χειριστεί οποιαδήποτε σκάφη εκτός από μικρά τουριστικά σκάφη και σκάφη αναψυχής, επομένως η Σεούλ εξακολουθεί να μην μπορεί να δέχεται μεγάλα εμπορικά ή επιβατηγά πλοία στο λιμάνι της.

Τα τελευταία χρόνια κινεζικά αλιευτικά σκάφη εκμεταλλεύτηκαν την τεταμένη κατάσταση στην ουδέτερη ζώνη των εκβολών του ποταμού Χαν και ψάρεψαν παράνομα σε αυτήν την περιοχή επειδή τα ναυτικά της Βόρειας και της Νότιας Κορέας δεν περιπολούσαν ποτέ εκεί λόγω του φόβου να ξεσπάσουν ναυμαχίες.

Αυτό οδήγησε σε μάχες και βυθίσεις σκαφών μεταξύ Κινέζων ψαράδων και της ακτοφυλακής της Νότιας Κορέας.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2018, στρατιώτες και από τις δύο χώρες διέσχισαν την DMZ για πρώτη φορά στην ιστορία ώστε να επιθεωρήσουν και να επαληθεύσουν την αφαίρεση των θέσεων φρουράς «πρώτης γραμμής»

Στις 30 Ιουνίου 2019, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έγινε ο πρώτος εν ενεργεία Πρόεδρος των ΗΠΑ που εισήλθε στη Βόρεια Κορέα, κάνοντάς το στη DMZ

Αφού πέρασαν στη Βόρεια Κορέα, ο Τραμπ και ο Βορειοκορεάτης πρόεδρος Κιμ Γιονγκ- Ουν συναντήθηκαν και έδωσαν τα χέρια.

Ο Κιμ είπε, στα κορεάτικα: «Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω, δεν περίμενα ποτέ να σε συναντήσω σε αυτό το μέρος, είσαι ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που πέρασε τα σύνορα»!

Και οι δύο άνδρες διέσχισαν για λίγο τα σύνορα γραμμή πριν από τη διέλευση πίσω στη Νότια Κορέα

Στη νοτιοκορεατική πλευρά της DMZ, ο Κιμ, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Μουν Τζε- Ιν και ο Τραμπ είχαν μια σύντομη συνομιλία προτού πραγματοποιήσουν μια ωριαία συνάντηση στο Διακορεατικό Σπίτι της Ελευθερίας της DMZ!

 

Διαβάστε επίσης:

Τα πιο επικίνδυνα σύνορα: Ινδία- Πακιστάν στο Κασμίρ

Ο Ρατζαπάξα βύθισε σε αίμα και φτώχεια την Σρι Λάνκα