Οι ελληνικοί SCALP-EG, οι στρατηγικοί πύραυλοι μεγάλης εμβέλειας που ενσωματώνονται στα μαχητικά Rafale και Mirage 2000-5, αποτελούν ένα από τα πιο κρίσιμα όπλα του ελληνικού οπλοστασίου. Είναι σχεδιασμένοι να εκτελούν αποστολές βαθιάς διείσδυσης, επιτρέποντας την πλήξη στρατηγικών στόχων με υψηλή ακρίβεια και χωρίς να εκτίθενται τα μαχητικά στον αντίπαλο εναέριο χώρο. Η δυνατότητα της Τουρκίας να αντιμετωπίσει τους SCALP-EG είναι περιορισμένη και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.

Ο SCALP-EG έχει εμβέλεια περίπου 250-300 χιλιομέτρων, κάτι που επιτρέπει την εκτόξευση από ασφαλείς αποστάσεις εκτός της εμβέλειας των τουρκικών αντιαεροπορικών συστημάτων.

Ο πύραυλος χρησιμοποιεί προηγμένα συστήματα καθοδήγησης με συνδυασμό GPS και συστήματος αναγνώρισης εδάφους, επιτυγχάνοντας εξαιρετική ακρίβεια.

Ο SCALP διαθέτει πολεμική κεφαλή σχεδιασμένη να διαπερνά οχυρωμένες εγκαταστάσεις, γεγονός που τον καθιστά ιδανικό για την καταστροφή στρατηγικών υποδομών, όπως ραντάρ, αεροδρόμια και αποθήκες καυσίμων.

Η Τουρκία διαθέτει αντιαεροπορικά συστήματα όπως τα S-400 και τα παλαιότερα Hawk. Αν και τα S-400 είναι ικανά να εντοπίσουν και να στοχεύσουν εναέριες απειλές σε μεγάλες αποστάσεις, η χαμηλή ιπτάμενη τροχιά των SCALP-EG μειώνει την αποτελεσματικότητά τους.

Συστήματα μικρότερης εμβέλειας, όπως το Korkut και το Hisar, ίσως καταφέρουν να αντιμετωπίσουν τον πύραυλο σε τελικό στάδιο πτήσης, αλλά οι πιθανότητες επιτυχίας είναι περιορισμένες.

Η Τουρκία πιθανόν να επιχειρήσει να ενισχύσει τις κρίσιμες στρατηγικές υποδομές με ενισχυμένες αμυντικές θέσεις ή εφεδρικά μέσα.

Η χρήση κινητών αντιαεροπορικών συστημάτων μπορεί να δυσκολέψει τη στόχευση από τους SCALP, αλλά δεν εξαλείφει την απειλή.

Η Τουρκία διαθέτει επίσης προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου όπως το Koral, τα οποία μπορούν να προσπαθήσουν να παρεμβάλουν τα συστήματα καθοδήγησης GPS των SCALP-EG. Ωστόσο, λόγω της πολυπλοκότητας του πυραύλου και της χρήσης πολλαπλών μεθόδων καθοδήγησης, οι παρεμβολές δύσκολα θα έχουν πλήρη επιτυχία.

Οι SCALP-EG είναι σχεδιασμένοι για να εξουδετερώνουν στρατηγικούς στόχους πριν από την έναρξη εκτεταμένων επιχειρήσεων, μειώνοντας την ικανότητα του αντιπάλου να αντεπιτεθεί. Η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πυραύλους για να πλήξε αεροδρόμια και βάσεις μαχητικών, κέντρα διοίκησης και ελέγχου, αντιαεροπορικά ραντάρ και συστήματα πυραύλων.

Τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας της Τουρκίας δυσκολεύονται να ανιχνεύσουν και να καταστρέψουν πυραύλους όπως ο SCALP-EG λόγω της χαμηλής τροχιάς και της υψηλής ταχύτητάς του.

Η δυνατότητα αντίδρασης περιορίζεται περαιτέρω από την εμβέλεια των SCALP-EG, καθώς οι ελληνικές πλατφόρμες εκτόξευσης (Rafale/Mirage 2000-5) μπορούν να επιχειρούν εκτός τουρκικού εναέριου χώρου.

Η Τουρκία αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τους SCALP-EG. Παρόλο που διαθέτει ισχυρές δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου, οι εξελιγμένες δυνατότητες του ελληνικού όπλου καθιστούν την αναχαίτισή του εξαιρετικά δύσκολη. Ως αποτέλεσμα, οι SCALP-EG παρέχουν στην Ελλάδα ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που λειτουργεί αποτρεπτικά και ενισχύει την αεροπορική της ισχύ.

Διαβάστε επίσης:

nEUROn: Ο μη επανδρωμένος «άγγελος» των Rafale έρχεται το 2030

Έχει σχέδιο αντιμετώπισης των ελληνικών Rafale η Τουρκία;