Η έντονη κάλυψη από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης για την απόκτηση της 4ης ελληνικής φρεγάτας Belharra (FDI HN) από το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας αντικατοπτρίζει γεωπολιτικές ανησυχίες, στρατηγικές εκτιμήσεις και την ευρύτερη δυναμική του ανταγωνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι φρεγάτες Belharra, με την προηγμένη τεχνολογία και τις πολυδιάστατες δυνατότητές τους, ενισχύουν σημαντικά την αποτρεπτική ικανότητα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Η απόκτηση μιας τέταρτης φρεγάτας σημαίνει περαιτέρω ενίσχυση της ναυτικής ισχύος της Ελλάδας, κάτι που η Τουρκία αντιλαμβάνεται ως πρόκληση για την περιφερειακή της κυριαρχία. Τουρκικά μέσα, όπως αναφέρθηκε το 2018, εκφράζουν ανησυχία ότι οι Belharra «αλλάζουν τις ισορροπίες υπέρ της Ελλάδας».

Η Τουρκία παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, καθώς οι φρεγάτες αυτές ενισχύουν την ικανότητα της Ελλάδας να προστατεύει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της, ιδιαίτερα σε περιοχές που η Τουρκία διεκδικεί ή αμφισβητεί, όπως στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Ελλάδα έχει καταθέσει τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της στην ΕΕ, δηλώνοντας ρητά ότι τα νησιά της έχουν πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ, αντίθετα με τις τουρκικές θέσεις που αρνούνται τέτοια δικαιώματα για τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο. Η απόκτηση της 4ης Belharra συνδέεται άμεσα με την ικανότητα της Ελλάδας να επιτηρεί και να υπερασπίζεται αυτές τις ζώνες, κάτι που προκαλεί την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία προωθεί τον δικό της «μαξιμαλιστικό» σχεδιασμό μέσω της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Τουρκικά ΜΜΕ έχουν επικρίνει τις ελληνικές εξοπλιστικές κινήσεις, υποστηρίζοντας ότι στοχεύουν την Τουρκία, ιδιαίτερα με όπλα όπως οι πύραυλοι Exocet και SCALP Naval.

Η Τουρκία προωθεί το δικό της πρόγραμμα ναυπήγησης πολεμικών πλοίων, όπως οι κορβέτες και φρεγάτες MILGEM, οι οποίες θεωρούνται ικανές σε αποστολές ανθυποβρυχιακού, αντιαεροπορικού και επιφανειακού πολέμου. Ωστόσο, οι ελληνικές Belharra, με την υπεροχή τους σε αισθητήρες, όπλα και ψηφιακά συστήματα, θεωρούνται τεχνολογικά πιο προηγμένες, κάτι που προκαλεί συγκρίσεις και ανησυχίες στην Τουρκία

Η απόφαση για την 4η Belharra, που εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ στις 16 Απριλίου 2025, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα 25+ δισ. ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει επίσης Rafale, F-35 και άλλα συστήματα, ενισχύοντας τη συνολική στρατηγική θέση της Ελλάδας.

Η ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, που περιλαμβάνει την προμήθεια των Belharra και πυραύλων Exocet, προκαλεί ιδιαίτερη ενόχληση στην Τουρκία, καθώς η Γαλλία είναι σημαντικός εταίρος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Τουρκικά ΜΜΕ έχουν εκφράσει «παραλήρημα» για την απόκτηση Exocet, χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα ως απειλή.

Η συνεργασία αυτή αντιμετωπίζεται ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής της Ελλάδας να ενισχύσει τις συμμαχίες της, κάτι που η Τουρκία βλέπει ως προσπάθεια περιορισμού της περιφερειακής της επιρροής.

Τα τουρκικά ΜΜΕ συχνά υπερτονίζουν τις ελληνικές εξοπλιστικές κινήσεις για να καλλιεργήσουν αίσθημα απειλής στο εσωτερικό κοινό, δικαιολογώντας έτσι τα δικά τους εξοπλιστικά προγράμματα και την επιθετική ρητορική. Η κάλυψη της 4ης Belharra εντάσσεται σε αυτή την τακτική, παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως επιθετική δύναμη, ενώ παράλληλα υποβαθμίζεται η δική τους ναυτική ισχύς.

Οι ελληνικές φρεγάτες Belharra (FDI HN), που κατασκευάζονται από τη Naval Group, είναι ψηφιακές πλατφόρμες πολλαπλών αποστολών, σχεδιασμένες για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, αεράμυνα, επιφανειακό πόλεμο, θαλάσσιες περιπολίες και προστασία της ΑΟΖ. Τα βασικά χαρακτηριστικά τους, που τις καθιστούν αντικείμενο ενδιαφέροντος για την Τουρκία, περιλαμβάνουν ραντάρ SeaFire AESA, ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), με εμβέλεια έως 500 χλμ. για αεροπορικούς στόχους και 80 χλμ. για θαλάσσιους. Ταυτόχρονη επιτήρηση αέρα και θάλασσας, έλεγχος πυρός για πυραύλους Aster και ανίχνευση stealth απειλών. Σόναρ Captas-4 (συρόμενο), υψηλής ευαισθησίας για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, ικανό να εντοπίζει αθόρυβα υποβρύχια σε μεγάλες αποστάσεις και Kingklip, σόναρ κύτους για επιπλέον ανίχνευση. Σουίτα Ηλεκτρονικού Πολέμου που περιλαμβάνει παρεμβολές, αντίμετρα (chaffs, flares) και ανίχνευση απειλών, ενισχύοντας την επιβιωσιμότητα έναντι ηλεκτρονικών επιθέσεων. Πυραύλους (32) Aster 30 B1 (32 κελιά Sylver A50), για αεράμυνα περιοχής, με εμβέλεια >100 χλμ., οκτώ Exocet MM40 Block 3C με εμβέλεια 200 χλμ., ικανούς να πλήττουν πλοία και χερσαίους στόχους. SCALP Naval (σε τουλάχιστον 3 φρεγάτες), με εμβέλεια >1.000 χλμ., για στρατηγικά χτυπήματα υψηλής ακρίβειας, RAM 21, σύστημα εγγύς άμυνας 21 πυραύλων για προστασία από πυραύλους και αεροσκάφη, τορπίλες MU90, με εμβέλεια >12 χλμ., για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, εκτοξευόμενες από διπλούς τορπιλοσωλήνες, πυροβόλο 76 mm υψηλής ακρίβειας, για επιφανειακούς και χερσαίους στόχους. Τηλεχειριζόμενους πυργίσκους 20 mm (Nexter) για κοντινές απειλές, Συστήματα Διοίκησης και Ελέγχου SETIS (Système d’Exploitation Tactique de l’Information et de Sécurité), που προσφέρει ολοκληρωμένη εικόνα 360° και διαχείριση όλων των οπλικών συστημάτων σε πραγματικό χρόνο.

Υποστηρίζουν δικτυοκεντρικό πόλεμο, επιτρέποντας συνεργασία με άλλες μονάδες (Rafale, F-35, MH-60R) καθώς και cloud τεχνολογία που επιτρέπει τη μεταφορά ελέγχου σε άλλα τμήματα του πλοίου αν χτυπηθεί το κέντρο διοίκησης, αυξάνοντας την επιβιωσιμότητα.

Οι νέες ελληνικές φρεγάτες, εξοπλισμένες με σόναρ Captas-4 και Kingklip, τορπίλες MU90 και ελικόπτερα MH-60R Romeo, αποτελούν «φονιάδες υποβρυχίων». Το MH-60R φέρει σόναρ, τορπίλες και πυραύλους, ενισχύοντας την ικανότητα εντοπισμού και εξουδετέρωσης υποβρυχίων σε ρηχά και βαθιά νερά.

Η έντονη κάλυψη της 4ης Belharra από τα τουρκικά ΜΜΕ αντικατοπτρίζει την ανησυχία για την ενίσχυση της ελληνικής ναυτικής ισχύος, ιδιαίτερα σε σχέση με την προστασία της ΑΟΖ και την αλλαγή των ισορροπιών στο Αιγαίο.

Οι φρεγάτες Belharra, με τους προηγμένους αισθητήρες (SeaFire, Captas-4), το ισχυρό οπλοστάσιο (Aster, Exocet, SCALP Naval), τα ψηφιακά συστήματα διοίκησης (SETIS) και τις αρθρωτές δομές, αποτελούν πολλαπλασιαστή ισχύος για την Ελλάδα.

Η Τουρκία, αντιμέτωπη με τεχνολογικά ανώτερες πλατφόρμες και την ελληνογαλλική συμμαχία, χρησιμοποιεί το ρεπορτάζ για να υπογραμμίσει την «ελληνική απειλή», ενώ παράλληλα προωθεί τα δικά της εξοπλιστικά προγράμματα. Η κίνηση αυτή υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη γεωπολιτική ένταση στην περιοχή, με την Ελλάδα να θωρακίζεται έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων.

Διαβάστε επίσης:

Η Τουρκία ξαναχτίζει γέφυρες με τις ΗΠΑ για τα F-35 – Αντάλλαγμα η απομάκρυνση των S-400

Έχουν τα ελληνικά Rafale Pod στόχευσης για ακριβή χτυπήματα;