Η Γαλλία αναπτύσσει ένα προηγμένο MLRS με εμβέλεια 370–450 χλμ., ανταγωνιστικό των HIMARS και Tornado-S, με στόχο την ενίσχυση του στρατιωτικού της δυναμικού και την είσοδο στην αγορά εξαγωγών.
Το σύστημα θα περιλαμβάνει stealth πυραύλους με εμβέλεια 450 χλμ., ταχύτητα 3,5–4 Mach, και ικανότητα αντιαεροπορικών ελιγμών (20–25 g). Θα χρησιμοποιεί τεχνολογίες όπως αδρανειακή πλοήγηση, GPS, και θερμική απεικόνιση για ακριβή χτυπήματα. Μέχρι το 2030, προβλέπεται η απόκτηση 13 συστημάτων, εν μέσω αυξανόμενου ανταγωνισμού στο ΝΑΤΟ και διδαγμάτων από την Ουκρανία.
Αν η Ελλάδα αποκτούσε τα γαλλικά MLRS με εμβέλεια 370–450 χλμ., οι επιπτώσεις θα ήταν σημαντικές σε στρατηγικό, επιχειρησιακό και γεωπολιτικό επίπεδο.
Η Ελλάδα θα αποκτούσε ικανότητα πλήγματος στρατηγικών στόχων σε βάθος, π.χ. σε τουρκικό έδαφος, δεδομένης της εμβέλειας των 450 χλμ. Αυτό θα αύξανε την αποτρεπτική της ικανότητα, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος.
Οι stealth πύραυλοι με χαμηλό ύψος πτήσης (15–75 μ.) και υψηλή ακρίβεια (λόγω GPS, θερμικής απεικόνισης κ.λπ.) θα δυσκόλευαν την ανίχνευση και αναχαίτιση από εχθρικά συστήματα αεράμυνας, όπως τα ρωσικά S-400 που διαθέτει η Τουρκία. Η ταχύτητα (3,5–4 Mach) και οι ελιγμοί (20–25 g) θα ενίσχυαν την αποτελεσματικότητα έναντι στόχων υψηλής αξίας.
Η απόκτηση τέτοιων συστημάτων θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων, καθώς η Τουρκία δεν διαθέτει αντίστοιχο όπλο με τέτοια εμβέλεια και stealth χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε να πλήξει κρίσιμες υποδομές (π.χ. βάσεις, ραντάρ) χωρίς να εκθέσει μαχητικά αεροσκάφη σε κίνδυνο.
Η συνεργασία με τη Γαλλία, ήδη στενή (βλ. Rafale, FDI φρεγάτες), θα ενισχυόταν, στέλνοντας μήνυμα συμμαχικής αλληλεγγύης στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η Τουρκία πιθανότατα θα αντιδρούσε, ενδεχομένως κλιμακώνοντας την ένταση ή στρεφόμενη σε αντίμετρα (π.χ. αγορά ρωσικών όπλων).
Η απόκτηση 13 συστημάτων έως το 2030, όπως προβλέπεται για τη Γαλλία, θα ήταν δαπανηρή για την Ελλάδα, ειδικά με τις τρέχουσες αμυντικές δαπάνες (Rafale, Belharra). Θα απαιτούσε προσεκτική δημοσιονομική διαχείριση ή εξωτερική χρηματοδότηση.
Φτάνει… Άγκυρα η Ελλάδα
Η Ελλάδα, με την αγορά των γαλλικών MLRS θα μείωνε την εξάρτησή της από αμερικανικά συστήματα (HIMARS), αλλά θα παρέμενε εξαρτημένη από γαλλική τεχνολογία και ανταλλακτικά, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει μακροπρόθεσμες προκλήσεις.
Με τα γαλλικά MLRS εμβέλειας 450 χλμ., η Ελλάδα θα μπορούσε να πλήξει στόχους βαθιά στην Τουρκία, ανάλογα με τη θέση εκτόξευσης.
Η απόσταση από τον Έβρο μέχρι την Κωνσταντινούπολη είναι περίπου 200 χλμ. Με εμβέλεια 450 χλμ., τα MLRS θα μπορούσαν να χτυπήσουν στόχους πέρα από την Κωνσταντινούπολη, φτάνοντας περιοχές όπως η Άγκυρα (περίπου 430 χλμ. από τον Έβρο σε ευθεία γραμμή). Κ
Από τη Λέσβο, η απόσταση μέχρι τη Σμύρνη είναι περίπου 50 χλμ. Με 450 χλμ. εμβέλεια, τα MLRS θα μπορούσαν να πλήξουν στόχους μέχρι την Άγκυρα (περίπου 400 χλμ. από τη Λέσβο) ή ακόμα και πιο ανατολικά, όπως η Καισάρεια (περίπου 450 χλμ.).
Από τη Ρόδο, η απόσταση μέχρι τα τουρκικά παράλια (π.χ. Μαρμαρίς) είναι λιγότερο από 20 χλμ. Οι πύραυλοι θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι την Άγκυρα (περίπου 430 χλμ.) ή την Κόνια (περίπου 400 χλμ.).
Η απόσταση από την Κρήτη μέχρι τα τουρκικά παράλια (π.χ. Αττάλεια) είναι περίπου 150 χλμ. Με 450 χλμ. εμβέλεια, τα MLRS θα μπορούσαν να χτυπήσουν στόχους μέχρι την Κόνια (περίπου 300 χλμ. από την Αττάλεια) ή ακόμα πιο βόρεια, όπως το Ικόνιο.
Τα MLRS θα έδιναν στην Ελλάδα τη δυνατότητα να πλήξει στρατηγικούς στόχους σε όλη τη Δυτική και Κεντρική Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων πόλεων όπως η Κωνσταντινούπολη, η Άγκυρα, η Σμύρνη, και η Κόνια, καθώς και στρατιωτικές βάσεις, ραντάρ, ή υποδομές σε αυτές τις περιοχές. Ωστόσο, η ακριβής εμβέλεια εξαρτάται από τη θέση εκτόξευσης, το έδαφος, και πιθανά αντίμετρα (π.χ. αεράμυνα).
Διαβάστε επίσης:
Ξεκινούν τη χαρτογράφηση των ελληνικών θέσεων αεράμυνας οι Τούρκοι; – Πώς θα το κάνουν
