Η δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν είναι ένα ζήτημα που συνδέεται με σύνθετους γεωπολιτικούς, ιστορικούς και πολιτικούς παράγοντες, και οποιαδήποτε πρόβλεψη για το πότε ή αν θα δημιουργηθεί είναι αβέβαιη.
Οι Κούρδοι είναι ένας από τους μεγαλύτερους λαούς χωρίς δικό τους κράτος, αριθμώντας περίπου 30-40 εκατομμύρια ανθρώπους. Κατοικούν κυρίως στην Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία.
Η υπόσχεση για τη δημιουργία κουρδικού κράτους είχε αναφερθεί στη Συνθήκη των Σεβρών (1920), αλλά ακυρώθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάννης (1923).
Οι Κούρδοι στην Τουρκία αποτελούν περίπου το 20% του πληθυσμού. Το κουρδικό ζήτημα στη χώρα συνδέεται με την πολιτική αστάθεια, τις στρατιωτικές συγκρούσεις με το PKK (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα), και την καταστολή της κουρδικής πολιτιστικής ταυτότητας.
Η τουρκική κυβέρνηση θεωρεί κάθε κίνηση προς ανεξαρτησία απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, με ισχυρές στρατιωτικές αντιδράσεις.
Οι Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ έχουν αυτονομία μέσω της Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης (KRG).
Το δημοψήφισμα του 2017 για ανεξαρτησία συγκέντρωσε συντριπτική υποστήριξη, αλλά αντιμετώπισε σφοδρή αντίδραση από την ιρακινή κυβέρνηση, την Τουρκία, το Ιράν και άλλες χώρες.
Οι Κούρδοι στη Συρία (περιοχή Ροζάβα) έχουν αποκτήσει de facto αυτονομία μέσω της συμμετοχής τους στον αγώνα κατά του ISIS και της υποστήριξης από δυτικές δυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Δαμασκός και η Τουρκία αντιτίθενται σε οποιαδήποτε μορφή ανεξαρτησίας ή αυτονομίας.
Οι Κούρδοι στο Ιράν αντιμετωπίζουν έντονη καταπίεση, με περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα και αυστηρές αντιδράσεις από το καθεστώς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποστηρίξει κουρδικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, αλλά διστάζουν να στηρίξουν την πλήρη ανεξαρτησία, για να μην προκαλέσουν αστάθεια και συγκρούσεις με συμμάχους όπως η Τουρκία.
Η Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία έχουν ισχυρά συμφέροντα να αποτρέψουν τη δημιουργία ενός Κουρδιστάν, που θα μπορούσε να πυροδοτήσει εδαφικές διεκδικήσεις.
Διαβάστε επίσης: