Η Ελλάδα πρωτοστατεί στην ανάπτυξη οπτικών πομποδεκτών για δορυφορικές επικοινωνίες υπερυψηλών ταχυτήτων, μια τεχνολογία που φιλοδοξεί να φέρει επανάσταση στη διαστημική συνδεσιμότητα. Πρόκειται για συσκευές που χρησιμοποιούν λέιζερ για τη μεταφορά δεδομένων, αντί για τις παραδοσιακές ραδιοσυχνότητες, επιτυγχάνοντας ταχύτητες που ξεπερνούν τα 50 Gb/s. Αυτή η καινοτομία αναπτύσσεται στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων, με στόχο τη δημιουργία αποδοτικών και αξιόπιστων δικτύων επικοινωνιών στο διάστημα.
Οι οπτικοί πομποδέκτες επιτρέπουν τη μεταφορά τεράστιων όγκων δεδομένων μεταξύ δορυφόρων ή από δορυφόρους προς επίγειους σταθμούς, με εφαρμογές που καλύπτουν από την παροχή internet σε απομακρυσμένες περιοχές, όπως τα νησιά του Αιγαίου, μέχρι την υποστήριξη επιστημονικών αποστολών. Σε σύγκριση με τις ραδιοσυχνότητες, προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα: υψηλότερες ταχύτητες, μικρότερο μέγεθος και βάρος εξοπλισμού, καθώς και μεγαλύτερη ασφάλεια, αφού τα σήματα λέιζερ είναι δυσκολότερο να υποκλαπούν ή να παρεμβληθούν.
Η έρευνα επικεντρώνεται σε φωτονικά και ηλεκτρονικά ολοκληρωμένα κυκλώματα, που μειώνουν το μέγεθος και το κόστος των συστημάτων, ενώ παράλληλα αυξάνουν την αξιοπιστία τους στο σκληρό περιβάλλον του διαστήματος. Δοκιμές σε μικροδορυφόρους έχουν δείξει ότι η τεχνολογία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία παγκόσμιων δικτύων υψηλής ταχύτητας.
Παρά την πρόοδο, υπάρχουν προκλήσεις, όπως η ακριβής στόχευση των λέιζερ και η αντιμετώπιση ατμοσφαιρικών παρεμβολών, π.χ. από σύννεφα ή turbulence. Για την επίλυσή τους, αναπτύσσονται τεχνολογίες όπως τα προσαρμοστικά οπτικά, που βελτιώνουν τη σταθερότητα της επικοινωνίας. Η ελληνική συμβολή σε αυτόν τον τομέα ενισχύει τη θέση της χώρας στη διεθνή διαστημική σκηνή, ενώ παράλληλα ανοίγει νέες προοπτικές για την ψηφιακή συνδεσιμότητα και την κάλυψη απομακρυσμένων περιοχών, συμβάλλοντας στη μείωση του ψηφιακού χάσματος παγκοσμίως.
Διαβάστε επίσης:
Τι είναι το ηλεκτρομαγνητικό πολυβόλο – Μπορεί να βάλει στα πλοία της και η Ελλάδα;
